සෙයිලමේ සිට ගුරුතුමියක ලෙසින
 දුෂ්කර වූ සේවයට පැමිණියෙමි මම
 උගත්කම අමතක කර දමා මම
 මුදු වුණෙමි ගම් වැසියනගේ හදවතට
 
 දිවුල්, මාදං, වීර, පළු, කරඹ ඉදුණු වනේ
 වළිකුකුළන්ගේ, මොණරුන්ගේ නාදේ
 ඉදින් මම කවදාද යළිත් ඒ ගී අසන්නේ
 කෙලෙසකද මගේ සිත් මඬල වාවන්නේ
 
 සීත වතුර ගලා බසිනා දොළ පාර
 රතු සියපත් තුරුළු කරගත් වැව් පියස
 හුදකලාව බලා හිඳිනා උස් කඳු ගැටය
 මගේ හදවතේ හැමදාටම තැන්පත්ය
 
 යන එන හැම විටම සුහද කතා බහයි
 ගෙට ගොඩ වූ විගස තේ කෝප්පයයි
 කන්නට හැලප රස අග්ගලා පිඟානයි
 මේ ගැමියන්ගේ ආගන්තුක සත්කාරයි
 
 ස්නේහයෙන් පිරුණු මේ බිම අතැර
 යන්ට යනවා ආපහු සෙයිලම වෙතට
 වැටුණ කඳුළක් හදවත කකියගෙන
 මේ ගම අතැර මම අද යන්නේ කෝම
 
 බෙලිමල්, රණවරා බීමෙන් දිව පෙඟුව
 කටු අල, බතල, මඤ්ඤොක්කා රස බැළුව
 මේ ගම් පියස මට මිහිබට සුරපුරය
 ඉතින් අවසරයි මට නික්මී යන්ට

 

 අනඟ රැඟුම් පා එදවස වැටුණ හතී
 මරඟනන් සදිසි තණ්හා රඟා රතී
 කෙසඟ තර වලා දක්වන රැඟුමෙ ගතී
 නෙත,ග ගැටෙන තරු දල්වා නිවනු ඇතී
 
 වරඟනන් සමඟ සපැමිණි එරන්දතී
 විහඟ පෑ වියන නුබකුස සරණ නිතී
 නොසඟවා උවන පෑ සිසි බරව බැතී
 වෙසඟ පුණු පොහොය දක්වයි ළඟම ඇති
 
 පසඟ පිහිටුවා තෙරුවන් වඳිනු සිතී
 හසඟනක් පුබුදුවන සියපතක පෙතී
 තරග කළ වලා ගගනත මැවූ එතී
 සුරඟනක් කවයි සිහගිරි ළඳුන් කිතී
 
 පළඟ මිණි මැවූ රිවි යන කිරණ නැතී
 සුළග තුෂර තිමිරය සිප වැළඳ ගතී
 නොලඟ වලා යන පෑ කුලයකට පතී
 වසග කර ගනී චාපා වෙමින් ගැතී
 
 නියඟයක් නිමා වන්නට කඳුළු ඇතී
 තුරඟ ගෙනා මේකුළු ඇති බමන ගතී
 උමඟයක් තනා අතිනත ගැනුණ එතී
 කුලඟනක් රැඳෙයි ඒ තුළ ගැනෙන තැතී