ඔබ...
 නැති දවසක
 මං හිටියත්
 නෙතේ කඳුළු නැහැ හඬන්න
 ඔබ දුන් දිවුරුම් සමඟින්
 ඒ කඳුළැලි - ගියා යන්න
 
 මං....
 නැති දවසක
 ඔබ හිටියොත්
 ඔය දෙනෙතින් හිනා වෙන්න
 පෙර දවසක...
 ඔබෙ කඳුළැලි
 ඇය අරගෙන - ගියා යන්න
 
 ඇගෙ නෙතු ළඟ
 සෙනෙහෙ සිතින්
 ඔබ දැවටුණු - හැටි දකින්න
 ඔබ නුදුටුව...
 මගෙ කඳුළැලි
 ලියූ පදවැල් - තුළ බලන්න
 

 

 
 වැයෙන බෙර පද තාලෙට
 ඔසරි පොට නැටුවෙ දොංකිට
 ගැයෙන මියුරු ගී තාලෙට
 ටිකිරි පා තැබුවෙ කදිමට...
 
 මුහුකුරා නොගිය තරු කැට
 පිරිවරා සිටිය සඳ නැත
 එනතුරා බලන පෙර මඟ
 පොඩි ඇසේ කඳුළු මුතු කැට
 
 අඹ ගහේ සෙවන වල් වැද
 බංකු පුටු හඬයි ඉකි බිඳ
 ඇය එතැයි බලා නැති කල
 හෙලා යයි සුසුම් මඳ නල
 
 උදා හිරු කිරණ මිහිමත
 පමා වී වැටෙණු ඇත හෙට
 විහඟ ගී ඇසෙනු කෙලෙසක
 සිනා පිරි වුවන නොම දැක...
 
 බෙර වැයූ ගැයූ කෙවිලිය
 රිදවනා සිතින් නොවුණද
 කිරි සිනා කඳුළු කරමින
 ඉගිල්ලා ගිහින් නගරෙට...
 


 
 කවියේ අත්දැකීම අපූර්වය. ගමේ පාසලේ නැටුම් ගුරුතුමී නරගයට මාරුවීමෙන් කම්පාවට පත්වන දරුවන්ගේ ශෝකය කිවිඳිය ශූර ලෙස කවියට නගයි. ඉකිබිඳ හඬන බංකු පුටු බෙර වැයූ ගැයූ කෙවිලිය වැනි රූපකාර්ථ සහිත බස කවියෙහි කලාත්මක ගුණය රකී.