අඳුරු මගේ අහස් කුසට - පෙරුම්පුරා හෙමි හෙමිහිට
 සොඳුරු ලෙසට පායා ආ - අවිහිංසක ළා-හිරු ඔබ
 
 අතහැර ගිය තුරු වදුලක - කෙඬෑරි වූ අතු පතරෙක
 කුසුමක් වී පිපුණෙමි මම - ඒ හිරු කැන් පහස ලබා
 
 කසුන් කැලුම් මියුරු සරින් - නිදිබර සිත අවදි කළා
 උසස් වුණා මව් පදවිය - පිරිපුන් ගැහැනියක් වෙලා!
 
 රජත කෙඳි ඉඳහිට - සිරස සරසන කලට
 අත්විඳිනා සතුට...
 මිත්තණියක් ලෙසට - අපූරුයි! හරි අපූරුයි!!
 පින්සාර හිරු මඬල!
 

 

 
 සුපිපුණු මල්වල සුවඳ වටා
 රොනට ඇදෙයි බඹරු තුටින්
 මී පැණිවල රසය උරා
 උන් වැජඹෙයි සතුට පුරා
 
 මල්වල රොන් තිබෙන තුරා
 හිඟයක් නැත බඹරු ගඟන
 පෙති එකිනෙක වැටෙමින්
 මල් පරවෙයි බිමට වැටී
 
 අලුත පිපුණු සුවඳ මලට
 ඇදෙයි බඹරු නුරා රසේ
 උන්ට මතක නැත පෙර දින
 රොන් ගත් මල් රොනේ අගේ
 
 ඉඳලා හිටලා පිපෙන මලක්
 වෙයි තලමල වුවද අගේ
 පැණි පිරිලා මල් පිරිලා
 බිඟු නද දෙයි සුවඳ වටේ
 
 කලින් පිපී හිනැහුණු මල්
 අද පරවී බිම වැටිලා
 මලට ඇදෙන බඹරු රෑන
 තල් මල වෙත සිත ඇදිලා
 
 

තුෂර බිඳු හෙමි හෙමින් වැටෙනවා අතු සලා
කුසුම් මත රඟන බඹරුන්ගෙ හඬ මත්වෙලා
ගං කොමලි ගලන විට පුළුලුකුල සල සලා
සයුරු හිමි හිඳී ඇය එනතුරා මඟ බලා

බටිති මලිතින් නගන මියුරු ගී රාවයට
මල් පියලි වැටෙයි සිලි සිලි හඬින් මිහි මතට
විලේ පියුමක් පිපෙයි නගා මුදු සිනහ කට
මේ සොඳුරු දසුන් හැම පෙනෙනවා කවි සිතට

ගතට සිසිලක් ගෙනේ හමන මඳනල සුවඳ
කොවුලන්ගෙ කුහු කුහුව ඇසේ අතු පතර හිඳ
ළදරු මුවමත නැඟෙන සිනාවේ කිරි සුවඳ
සොබා දහමේ අසිරි සිරි මැවෙනවා නිබඳ

අස්වැන්න නෙළනවිට ළා හිරුත් උදාවේ
රන්පාට ගොයම හිස නම නමා සිනාවේ
කෙතේ හේනේ ඇසෙන සුමුදු ගී ලතාවේ
මේ සොඳුරු දසුන් මැද හිත සතුට ගෙනාවේ

උදේ දහවල පුරා කළ සේවෙ නිමාකොට
හිරු කුමරු සිඳුතුලේ ගිලෙයි ගිම් නිවන්නට
සියොත් කැල පියාඹා යාවි තම කැදැල්ලට
සඳක් එබිකම් කරයි හැංගිලා වලායට

සොබා දහම පිළිබඳ විචිත්‍ර නිර්මාණයක් කිරීමට නිර්මාණකරුගේ කාව්‍යාත්මක භාෂාව බෙහෙවින් උපකාරි වී ඇත. සුන්දර චිත්ත රූපාවලියක් පාඨක සිතෙහි මැවේ.
 

 
 හීන පොතේ හිස් පිටු ටික
 හැම රෑකම ඉකිබිඳීවි
 නුඹේ නමින් ගෙතූ හීන
 ඈත අහසෙ පාව යාවි
 
 නෙතු අග රැඳි කඳුළු බිඳුව
 තරු මලකට දුක කියාවි
 හිත ඇතුළේ පෑයූ සඳ
 මටත් නොකියා යන්න යාවි
 
 රූපෙ එක්ක ඇඳුන මතක
 හරි පරිස්සමෙන් තියේවි
 ඒ මතකය හරි හරියට
 රෑ හීනෙන් මට පෙනේවි
 
 හින පොතට පණක් දුන්න
 හඳ තරුවට පෙම් කරාවි
 විහිදෙන විසිතුරු එළියට
 මමත් හොරෙන් සුබ පතාවි
 
 මතක පොතේ ඇඳි ඔය රුව
 රෑ මගෙ හීනෙට වඩීවි
 ඒ හීනෙට පින් දී මම
 රෑ නින්දට පෙම් කරාවි
 

 

 
 ටයි පටිය හැඩ ගැහුණ සුදු පාට රැලි ගවුම
 කොණ්ඩ දෙක පිට දිගට අනේ අමතක වෙලා
 කොල්ලන්ගෙ විහිළු පද මතකයේ රඳා ගෙන
 යෙහෙළියන් හා එක්ව ගෙතු පද ගොළු වෙලා
 
 ටීචර්ගෙ ඔසරි පොට සුවඳ රැඳි පිච්ච මල්
 හඬන සුළඟට මුසුව මිහිකතට බර වෙලා
 එකට එක්වෙලා කෑ බත්, බතල කඩල මුල්
 මතකයේ කඳුළුවල ලුණු රහට එක්වෙලා
 
 තිබූ රහස කියන්නට ටීචර්ට කොඳුරලා
 තවම කිව නොහැකි වී පෙලා සිත වැලපිලා
 මිනිසුනේ නොපෙනේද දූ පුතුන් හඬන හැටි
 හිස්වෙලා විදු මව්ද අපි නැතිව තනිවෙලා
 
 බිතු පුවරු ගණක රාමු වේයන්ට හිමිවෙලා
 දෝරෙ ගිය හිනා හඬ හිස් ගුවනෙ සැඟවිලා
 අනේ අපි ගැන සිතා තවත් සන්සුන් වෙලා
 අම්මෙ තාත්තේ අපට දෙන්න අත් එක්වෙලා
 


 
 කාලීන අත්දැකීමක් අපූරුවට කවියට නැඟූ නිර්මාණයකි. කොරෝනාව ද ගුරු වර්ජනය ද නිසා අහිමි වූ පාසල් ජිවිතයේ අත්දැකීම කිවිඳිය විසින් මනාව ග්‍රහණය කොට ගෙන ඇත.