මඳනල සීතල සමඟින්
සිහිලස ගෙන දෙන
මල් සුවඳින් ලොව දසතම
සුවඳ ඉසින නිරන්තරේ
විහග ගීත නද
තුරු මත පොපියන
සොඳුරු වසන්තය
කවදා ඒවිද...

ගිලන් හදින් නැඟී
විලාප දුක් හඬ
තැතිගත් හදවත්
බියෙන් සලිත කළ
අනේ එපා තවත් ඉතින්
කෝවිඩ් මර බිය....!

අසරණ සත් වග
සරණ සොයයි තව
ගිලන් හදින් නැඟී
මර බිය පමණක්
ජීවත් කරවයි
දිරිය මිනිස් සිත....!

 

වක්කඩ ළඟ දණ්ඩි පැටව්
උඩ පැන පැන නැටූ තැනම
අහස උසට මහ මැදුරුය
කොහි ගියාද උන්

මිදුල පුරා සුවඳ ගලන
දොඹ මල් පෙති විමානයයි
අද නෑ ඒ සොඳුරු දසුන්
පිහිඹිය ගස් රවා බලයි

හැන්දෑවට බඹරු නැටුව
සුවඳ හලන රුක් මල් ගස්
තිබූ තැනම පහන් කණුය
බඹරු නොවෙයි දැන්

වැලිකත ගස් දම් පාටින්
හිනා වුණා දොල අයිනේ
අලුත දැමූ පාලම ඇත‍
බුම්මාගෙන දැං

කහ, සුදු, රතු, හෙන්දිරික්ක
හවස්කරේ හිනා කටයි
නෑ අද ඒ ළබැඳි දසුන්
සීරුවෙන්ම තාප්පයකි

 

ගම නාගරිකරණය වි ඇති අන්දම ගමට ආවේණික වූ වාස්තූන් පරිසරය වෙනස්වීම ඔස්සේ අපූරු චිත්‍රයක් මැවීමට කිවිඳිය සමත් වෙයි.