“ ඈ පොලීසියට හොරෙන් පලා ගියේ දරුවා ආරක්ෂා කරගන්නයි. මෙතැනදී මේරි බෙත් කියන්නේ සැබෑ මාතාවක්. ඇය කටයුතු කළේ මාතෘ ස්නේහයෙන්. හැම පැත්තෙන්ම පීඩනයට පත්ව හිටි ඇයට වෙනත් විසඳුමක් පෙනුණේ නැහැ. එය හරියට ඇයගේ මුඛයට පහර දී දත් ගලවා දමා අනතුරුව ඇය සිනාසෙන කළ පියකරු සිනහවක් නැතැයි පවසන්නා හා සමානයි.

හැරල්ඩ් අනතුරුව මඳකට නිහඬ වූයේය. ඔහුට ඉදිරිපත් කරන්නට තවත් ඕනෑතරම් සාධක තිබිණි. නමුත් තමා ඉදිරිපත් කළ කරුණු වලින් ඔහු සෑහීමකට පත් වූයේය.

ඊළඟට පෙනී සිටියේ හැරල්ඩ්ගේ සහායක නීතිඥයකු වූ ඇලන් කර්චර්ය. ගර්භණීභාවය යනු ගැහැනියක දරා සිටින්නක් මිස එය පිරිමියා විසින් විඳ දරාගන්නක් නොවන බව හේ පහදා දුන්නේය.

“ මෙලෙස අසම්මතයේ උපන් දරුවකුගේ භාරකාරත්වය පීතෘ පක්ෂයට පමණක් භාර කිරීම පහළ උසාවියේ අලුත් සොයා ගැනීමක් විය හැකියි.”

ඒ දාර්ශනික ප්‍රශ්න පිළිතුරු සහ අදහස් දැක්වීම් මා අසා සිටියේ විමතියෙනි. මා පසෙකින් රික් සහ ටියුස්ඩේ ද ඔවුනට සවන් දී සිටියහ.

අනතුරුව වූයේ ගැරී ස්කොලොන්ගේ වාරයයි.

“ එවැනි නිසරු අඹු සැමියන් වෙනුවෙන් මෙම ආදේශක මව්පිය ක්‍රමය නීත්‍යානුකූල කළ යුතු නොවේද? මේ මොහොතේ අපගේ රටත්, ජාතියත් මුළු මහත් ලෝකයමත් ඔබගේ තීරණය පිළිබඳ විමසිල්ලෙන් බලා සිටිනවා. ආදේශක මව්පිය ක්‍රියාවලිය අපට තවමත් නවතම සහ හඳුනා නොගත් ක්ෂේත්‍රයක්.”

විනිශ්චයකාර ගැරී ස්ටේන් වෙතින් ස්කොලොෆ් හට වහා පිළිතුරක් ලැබිණි.

“ මිස්ටර් ස්කොලොෆ්, අපි හිතමු අනවශ්‍ය ගැබ් ගැනීමකට ලක් වූ කාන්තාවකගේ දරුවෙක් ගබ්සාවකට ලක් කිරීමට නියමිතව සිටියදී ඇති කරගත් ආදේශක ගිවිසුමක් ගැන, නැත්නම් නිසරු නොවූ බිරියක් ගර්භණීව සිටින්නට අකැමැත්ත නිසා ගිවිසගත් ආදේශක මව්පිය ගිවිසුමක් ගැන, ඔබ හිතනවද එවැනි විටෙක උසාවිය ඊට අවසර දිය යුතු යැයි කියා?”

ඒ මොහොතේ ස්කොලොෆ් මහත් නොසන්සුන්තාවකට පත් වූ බව පෙනෙන්නට තිබිණි. ඔහුගේ මනසට බොහෝ පිළිතුරු ගලා එන්නට ඇත. එහෙත් ඔහු තෝරාගෙන තිබුණේ නිවැරැදි පිළිතුර නොවේ.

“ ඔය විකාරරූපී උපකල්පන ප්‍රශ්න රාජ්‍ය ව්‍යවස්ථාදායකයට යොමු කළා නම් හොඳයි.”

ඔහු පිළිතුරු දුන්නේ බලහත්කාරයෙන් මුහුණට සිනහවක් නගා ගනිමිනි.

රොබර්ට් ක්ලිෆර්ඩ් විනිශ්චයකාරතුමා ස්කොලොෆ්හට වරද පැවරුවේ ඔහු ප්‍රශ්නය යටපත් කරදමන්නට උත්සාහ ගන්නා බව පවසමිනි.

විනිශ්චයකාර සෝර්කොව් “මා දැරියට නොගැළපෙන මව් කෙනෙක් ලෙස සලකා මගේ අයිතිවාසිකම් අහිමි කර දැමුවේ කෙලෙසදැයි” යන පැනය ස්කොලොෆ් වෙත යොමු කෙරිණි. සැබවින්ම ඔහුට එය විස්තර කළ නොහැකි විය. නොයෙකුත් කරුණු කාරණා අනුව සෝර්කොව් විනිශ්චයකාර තැන එසේ විනිශ්චය කළ බවක් පමණකි. ඔහු පැවසුයේ,

“ ඇය දරුවාගේ භාරකාරත්වයට නොගැළපෙන බව තීරණය වූ ආකාරය ඔබේ පිළිතුර තුළ නැහැ.”

විනිශ්චයකාර ක්ලිෆර්ඩ්, ස්කොලොෆ් දෙස බැලුවේ නොසතුටිනි.

“ ඒ තීරණය සඳහා ඔහු එළැඹුණේ කුමන කරුණු යටතේද? පැහැදිලි කරන්න.”

එවර ස්කොලොෆ් ලිපි ද්‍රව්‍ය කිහිපයක් අත පත ගෑවේය. අනතුරුව ඒවායෙහි අතරින් පතර මුමුණමින් කියවන්නට පටන් ගත්තේය.

ප්‍රධාන විනිශ්චයකරු මිලෙන්ස් නැවත ස්කොලොෆ් වෙත පැනයක් යොමු කළේය.

“මේරි බෙත් වයිට්හෙඩ් මහත්මියගේ මාතෘ අයිතිවාසිකම් නැවත ඇයට හිමි වුවහොත් ඇයට දැරිය දැකගන්නට ලැබේවි යැයි ඔබ සිතුවාද?

“ එය හොඳ සිදුවීමක් නොවේයැයි මා සිතනවා.”

“ ඔබ ඉන් අදහස් කරන්නේ කුමක්ද? ඒ සඳහා ඔබේ යෝජනාව ඉදිරිපත් කරන්න. මවකගේ අයිතිවාසිකම් අහිමි නොවූ මවක් අයිතීන් නැතිව ඉන්න හැටි ඔබ දැක තිබෙනවාද? එහෙම නඩුවක් ගැන මේ නඩුවට පෙර ඔබ අසා තිබුණාද?”

අනතුරුව විනිසුරු මඬුල්ල ඉදිරියේ සිටියේ ලොරේන් ඒබ්‍රහම්ය. මගේ අයිතිවාසිකම් අහිිමි කරනු ලැබුවේ ඇය ඉදිරිපත් කළ විශේෂඥයින් දෙදෙනාගේ අදහස් එකී තීරණය හා පරස්පරව තිබියදී නොවේදැයි ඔවූහු විමසූහ. ලොරේන්ගේ පුළුල් ඇස් සිහින්වනු පෙනිණි.

“ ඔව්” ඇය පිළිතුරු දුන්නාය.

නොයෙකුත් විෂමතාවන් සාරාගේ නඩු විභාගය සංකීර්ණ කළ බව ඇය කියා සිටියාය. මගේ අයිතිවාසිකම් අහිමි නොවිය යුතු බවද එහෙත් කරුණු දෙකක් අනුව වසර පහක් ගත වනතුරු මා හා සාරා මුණ නොගැසිය යුතු බවද පැවසුවාය. පළමු කරුණ ලෙස ඇය දැක්වූයේ මා සාරා මාධ්‍යයන් ඔස්සේ පෙන්වා දෙමින් කටයුතු කරනු ඇති බවය. දෙවැන්න වූයේ මා වුවමනාවටත් වඩා ඇය හා සමීප වනු ඇත යන්නය.

කෙසේ වෙතත් ප්‍රධාන විනිසුරු විලෙන්ස් හැමවිටම මා හැඳින්වූයේ “ දරුවාගේ අම්මා” හැටියටය. බිල් ස්ටර්න් සම්බන්ධයෙන් ඔහු කතා කළේ “ශුක්‍රාණුදායකයා” ලෙසටය. “බෙට්සි“ ඔහුට අනුව දැරියගේ “ කුඩම්මා” වූවාය.

ඉහළ උසාවියෙහි නැතහොත් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයෙහි තීන්දුව කෙදින අප වෙත ලැබේදැයි අපි නොදැන සිටියෙමු. එහෙත් හැරල්ඩ් කැසිඩි මහත් විශ්වාසයෙන් පසු වූයේ මා හට සවන් දෙන විනිසුරු මඬුල්ලක් ඉදිරියේ සාරාගේ නඩුව ඇරැඹී ඇති බව පවසමිනි.