කොරෝනා වසංගතය ජනජීවිතය හා මානව සබඳතා කෙරෙහි කළ බලපෑම කවියෙන් නිරූපිතය. මිත්තණියක ගේ් අපේක්ෂා සුන්කොට ඇත්තේ කෝවිඩ් උවදුරයි.
 

මිත්තණිය සිනාවෙයි ගමටම ඇහෙන්නට
ලොඹුකටේ දත් නැහැ එකක්වත්
ඒ නිසා මුව ලස්සනයි - සිරියාවයි
කොහොම ඉන්නවද මන්දා
මේ තරම් මනබඳින විලසින්

හිතේ නැහැ කහටක්
හැමට එක වගේමයි
රත්තරන් දරුවො ටික දකින්නත් ආසයි
ඇවිද ගන්නට බැහැ
දෙපා මට වාරු නැහැ
නැතිනම් එනවාමයි මගෙ දරුවො බලන්නට

කෝ ඉතිං පොඩි පැටව්
ඇයි ද එක්කළ නාවෙ
කතාවක් කියන්නට - කවියක් අහන්නට
හුරතල් බලන්නට මං බලං හිටියා

තව කොයි තරම් කල්
මට ඉන්ඩ ලැබේවිද
දරු පැටවු වට කරන්
රැජින සේ හිඳින්නට මිත්තණිය ආසයි

සංචරණ සීමා ලිහිල් වී ගිය දිනක
අපි හැමෝමත් එනවා
හිනාවෙන ඔය මුහුණ දකින්නට