දොරකඩ ගහ උඩ ඉඳගෙන කොහා අඬනවා
කජු පුහුලම් රතුපාටට ඉදිල තියෙනවා
එරබදු මල් රතුපාටින් පිිපී දිලෙනවා
පුංචි අපට සිංහල අවුරුද්දත් එනවා

කැවුම් උයන්නට අම්මා හනසු හොයනවා
කොකිස් උයන්නට අක්කා ළිපක් හදනවා
අලුත් ඇඳුම් ගෙන එන්නට තාත්ත යනවා
සිංහල අවුරුද්ද අපට සතුට ගේනවා

අවුරුදු උත්සව කාලෙට ගම සැරසෙනවා
තරග තියා තෑගි ගන්න කවුරුත් යනවා
ඔන්චිලි වාරම් කියන්න තරග තියනවා
කොයි කාටත් සතුටු වෙන්න අවුරුදු එනවා

කැවුම් කොකිස් කිිරිබත්වල සුවඳ හමනවා
කෙසෙල් කැනක් කුස්සිය මුල්ලේ හිනැහෙනවා
අහල පහල ගෙවල්වලට කැවුම් බෙදනවා
සාමය සමගිය ගමතුළ විහිදෙනවා

සැමදාම අවුරුදු ආවොත් හොඳයි සිතෙනවා
බුලත් අතක් දී මවුපියො දෙපා වඳිනවා
අලුත් ඇඳුම් ඇඳගෙන අපි සිනා සලනවා
අවුුරුද්දේ සතුටක් නැති අයත් ඉන්නවා


 

ජීවිතේ එක්තරා කාලෙක අපි හිටපු හැටි තවම සතුටුයි
දුවේ මම ඔය සුදු කකුල් දෙක රිද්දුවෙත් නැහැ එදා සත්තයි
වාරු නැති තැන නුඹ බලන්නට එන්න මට බැහැ ගතට වෙහෙසයි
රෝහලේ ලොකු තැනක දැන් නුඹ අම්මා කිව්වා ඇහුණ මතකයි


පුංචි සන්දියෙ නුඹව දාගෙන
පැද්ද සයිකලේ තවම තරුණයි
මතක් වුණොතින් ඇවිත් පලයන් තවම නුඹ ළඟ මමත් හයියයි
ඒ වුණත් උබෙ තත්වෙ ගාණට අපේ ගෙයි නම් අඩුව බෝමයි
කරන් නැහැ බල එන්න කියලා මොකට කරදර වෙන්නෙ ඒකයි


වෙදදුරන් ළඟ හනි හනිකෙ නුඹ ලෙඩ්ඩු බලනවා ඇත්තෙ එහෙමයි
බෙහෙත් තුංඩුව ගන්නවත් මට මුදල් දැන් නැහැ ලෙඩෙත් දරුණුයි
නමුත් නුඹහට නොකර කරදර ඉන්න එක මගෙ එකම පැතුමයි
දුවේ මම දවසකුත් වැටුණේ සායනේ ළඟ එහෙම හිතලයි